Campertocht door Amerika: de kreeft van je leven

17-10-2020 Redactie

Campertocht door Amerika: de kreeft van je leven

Campertocht door Amerika: de kreeft van je leven

Het idee ontstond eigenlijk bij toeval. In 2015 at ik met vrienden de lekkerste kreeft van mijn leven in Newport, in de Amerikaanse staat Rhode Island. Door die ervaring, besloot ik mijn gezin daar mee naartoe te nemen, maar de hotelkamers bleken er vreselijk duur. Vrienden wilden mee en stelden voor twee campers te huren. Een campertocht door Amerika dus. Een briljant idee! Hotel en vervoer ineen.

Auto’s huur je op het vliegveld, campers blijkbaar in het bos. Vanaf het Logan International Airport blijkt de camper ophaalplek van Boston veertig kilometer verderop te liggen. Gelukkig werkt Uber in Amerika uitstekend. Een busje brengt ons vlot naar het groene Tyngsboro.

De camperverhuurdame waggelt mee naar de campers en geeft een cynische uitleg. Ze heeft dit werk al te lang gedaan, alle vragen al eens beantwoord. Nu lachen we beleefd om haar standaardgrappen over het legen van de vuilwatertank en het feit dat de dertien voet hoge camper niet onder 12 voet hoge bruggen door kan. “Dan gaat de airco op het dak er geheid af.”

Happy camper

Verrassend veel ruimte

Tussen tientallen reuzencaravans en megacampers ogen onze 25 voet campers als Dinky-Toy’s. Maar de ruimte binnenin is verrassend groot en de indeling klopt. Na een korte inspectie wordt de buitenkant nog even gewassen en dan kunnen we op pad. Eerst maar eens naar een camping in de buurt om een beetje te wennen.

Maar de ruimte in onze campers is verrassend groot en de indeling klopt.
Maar de ruimte in onze campers is verrassend groot en de indeling klopt.

Massachusetts

De V-8 gromt als een Grizzly als we de provinciale weg opdraaien. Een paar mijl verderop doemt een viaduct op. Pff, 14 voet hoog, geen probleem. We rijden door het verzorgde landschap van Massachusetts. Het is een groene Randstad rondom Boston. De huizen zijn wit, de gazons strak gemaaid en overal wappert de Amerikaanse vlag in de voortuin. Bijna nergens zien we hekken of heggen, Amerikanen houden van een wijde blik op de buurt.

De V-8 gromt als een Grizzly als we de provinciale weg opdraaien.
De V-8 gromt als een Grizzly als we de provinciale weg opdraaien.

Het aanbevolen kampeerterrein blijkt een soort terrascamping met vlakke stukjes waar campers en caravans gescheiden van elkaar staan opgesteld. We krijgen een ‘full hook-up’, dat wil zeggen een plek met elektriciteit, water, internet en een rioolaansluiting. Onder elke caravan of camper zien we een geribbelde buis op pootjes naar een gat in de grond lopen. Deze ‘caterpillar’ (duizendpoot) is het vaste poeplijntje vanuit de camper naar het campingriool.

Niet goedkoop

De camping is niet goedkoop, je betaalt 65 dollar voor een nachtje in het bos. We staan tussen uitsluitend Amerikaanse kampeerders. De meeste hebben zich omringd met zoveel luxe, dat het lijkt alsof ze een hekel hebben aan kamperen. In Europa kom je nergens twee lederen fauteuils in het bos voor een 65 inch televisiescherm aan de buitenkant van de camper tegen.

Slide-outs

Ook typisch Amerikaans zijn de ‘slide-outs’, onderdelen die als een luciferdoosje uit megalomane caravans worden geschoven om het woonoppervlak nog meer te vergroten. Campers hebben hier vaak het formaat van een volwassen touringcar. Soms trekken deze megacampers een ‘gewone’ auto aan een trekhaak met zich mee. De tijdloos mooie zilveren Airstream caravans, bekend van ‘All you need is love’ blijven onze favorieten. Die staan hier volop.

Ook typisch Amerikaans zijn de ‘slide-outs’
Ook typisch Amerikaans zijn de ‘slide-outs’.

Elke camperplek heeft een eigen vaste picknicktafel en een stenen barbecue. Zonder rooster, dat moeten we voor 16 dollar in de campingwinkel kopen. Met de aanmaakblokjes en de megazak briketten wordt het nog een kostbare maaltijd. De smaak van de dikke geroosterde steaks vergoedt echter alles. De eerste nacht in een camper wennen we aan de bewegingen, de geur en de harde matrassen. We worden wakker van het zonlicht en maken een heerlijk ontbijt dat we onder de immens hoge bomen opeten. Het leven lacht ons toe. Tijd om plannen te maken voor de rest van onze campertocht door Amerika.

Op naar Boston

Boston heeft de naam een mooie stad te zijn, maar is om eerlijk te zijn, bij ons alleen bekend uit televisieseries zoals Cheers. Het lijkt niet verstandig om met onze brede, acht meter lange rijdende hotelkamer de stad in te gaan. Dus zoeken we een parkeerplek vlak bij een metrostation in een buitenwijk en vinden die bij een bouwmarkt. De dames achter de kassa hebben er geen probleem mee als we onze campers die dag daar laten staan.

In een dik half uur brengt de metro ons naar het stadscentrum van Boston. De stad aan de Atlantische Oceaan heeft een lange historie vanuit de handel met de hele wereld en ademt inspiratie. Jazzmuzikanten spelen in passages swingende muziek. Door de wereldberoemde Harvard Universiteit en het Boston Sympfony Orchestra komen hier de knapste koppen en de briljantste musici bijeen. Tegelijk heeft het, net als de andere steden in Amerika, in elke winkelstraat een drogist naast een fastfoodzaak. Boston is onlosmakelijk verbonden met de strijd om onafhankelijkheid, waarin de Verenigde Staten van Amerika zich losmaakten van Groot-Brittannië.

Faneuil Hall

We verbazen ons over Faneuil Hall, een historische markthal, waar tegenwoordig allerlei moderne winkeltjes in zijn gevestigd. In de oorspronkelijke hal werden in de 18e eeuw toespraken voor de onafhankelijkheid gehouden, nu vind je er vooral winkeltjes met snoep en prullaria.

Het gebouw is onderdeel van de Freedom Trial, een vier kilometer lange wandeling door het stadscentrum. In Boston is de sfeer los, gezellig en beschaafd. Hier komen we zeker terug.

Slapen op parkeerterrein

In de avond rijden we naar het zuiden en besluiten onafhankelijk van alles en iedereen te overnachten. We kiezen voor het parkeerterrein van het gemeentehuis van Wrentham, pal naast het politiebureau. Als we er niet mogen staan, komen we dat vast snel te weten. Maar er gebeurt niets. We hebben een super rustige plek, eten in een lokaal restaurantje en slapen als een roos.

Autokerkhof

De meerderheid van ons gezelschap is vrouw. Zij willen tijdens deze campertocht door Amerika onbekommerd shoppen in een van de enorme outletcenters.

De mannen gaan op pad om de buurt te verkennen. Onderweg zien ze bij een kraampje met asperges en eieren een vreemd soort autokerkhof. Verroeste oude auto’s pronken langs de provinciale weg als toonbeeld van de vergankelijkheid. Als we asperges kopen, raken we aan de praat met de eigenaar. De man met paardenstaart en snor heeft een wat sombere blik. Hij verzamelt allerhande oud spul, zijn schuren staan nokvol met antiek speelgoed, wrakken van zeldzame auto’s en geëmailleerde reclameborden.

Als hij onze fascinatie voor zijn oude spullen opmerkt, vertelt hij dat hij op zoek is naar een koper voor de hele tent. Het is een hoop werk om alles bij te houden en hij besteedt zijn tijd liever aan het helpen van mensen met mentale problemen. Voor hen is sinds het sluiten van het Medfield Mental Hospital geen opvang meer. Hij raadt ons aan een kijkje te nemen op het terrein van het gesloten instituut, even verderop. Wijzend op zijn verroeste wrakken zegt hij: “als je dit mooi vindt, zal je daar zeker van genieten.”

Voormalig gekkenhuis

We hebben geen idee waar we terecht zullen komen, maar besluiten toch de route te volgen die hij heeft aangegeven. ‘Verderop’ is in Amerika iets anders dan bij ons. In dit geval rijden we bijna 50 kilometer voordat we op het terrein van het voormalige ‘gekkenhuis’ terecht komen.

Het blijkt een groot park met tientallen grote rode bakstenen gebouwen, demonstratief dichtgetimmerd met rode planken. Nu laten omwonenden er hun hond uit, anderen schilderen de licht vervallen kapel of de trappen van de klinieken. Het is fascinerend hoe de randverschijnselen van de maatschappij aan de vervallen gebouwen af te lezen zijn. Op deze verstilde plek voel je de beklemmende sfeer van de film ‘One flew over the cuckoo’s nest’.

We rijden muisstil terug. De werkelijkheid is misschien nog wreder dan de film, want mensen met een mentale handicap worden tegenwoordig nauwelijks meer opgevangen. Volgens de statistieken krijgt 56 % van de mensen met een mentale stoornis in de USA geen behandeling. Bijna de helft van alle gevallen raakt aan de drank of aan de drugs. Als ze niet bij familie terecht kunnen, eindigen ze vaak op straat of – nog erger – in de gevangenis.

Cape Cod

We rijden verder door de groene natuur van Massachusetts. De snelwegen zijn saai, maar je kunt er uitstekend opschieten. De camper rijdt prima. Je hebt volop vermogen, geweldige buitenspiegels en het formaat voertuig went snel. We rijden door naar Cape Cod, het schiereiland in het zuidoosten en een favoriete plek van president John F. Kennedy. In het verleden was dit het centrum van de kabeljauwvisserij. Nu worden er vooral oesters en kreeften gevangen en is toerisme een belangrijke bron van inkomsten. Er zijn prachtige zandstranden en mooie bossen, kreken en meertjes. Plaatsen hebben hier Britse roots, getuige de plaatsnamen als Sandwich, Harwich, Yarmouth en Chatham.

In Eastham kiezen we de mooie Atlantic Oaks camping. Er heerst een opgewekte eilandsfeer zoals op Texel. Het is er rustig, de liefde voor de natuur is dominant en we voelen ons prima thuis in het vrolijke, ontspannen leefklimaat.

Provincetown

Ons volgende doel is Provincetown aan het uiterste noordpuntje van Cape Cod. De plek is wereldberoemd vanwege de walvisexcursies en de grote LHBT-gemeenschap. Op veel van de gekleurde houten huizen wappert de regenboogvlag.

Whale watch

We kopen een Whale watch kaartje op een van de toeristenboten en vragen naar de kansen om de bultruggen werkelijk te kunnen spotten. De mannen lachen. ,,De kans is tussen april en oktober 99%. Als het vandaag niet lukt mag je morgen voor niks mee.” Cape Cod is internationaal vermaard. Net als in Boston zien we hier andere toeristen dan Amerikanen. Aan boord kiezen we een plekje ver weg van de frituurgeur.

Binnen tien minuten klinkt de eerste waarschuwing door de luidsprekers. “Humpback on port side”, bultrug aan bakboord. Iedereen rent naar de oceaankant waar we inderdaad wat kenmerkende fonteintjes uit het water omhoog zien komen.

Daarna vliegen we naar de andere kant waar een school dolfijnen bijna aanraakbaar naast de boot speelt. In de komende paar uur zien we drie soorten walvissen en meerdere dolfijnensoorten. Imposant is de walvis die minutenlang met de staart op het water klapt. De gids kent sommige van de zoogdieren bij naam en vertelt hoe vaak ze hier al zijn gezien. Soms is dat meer dan 20 jaar achtereen.

Newport

Na het spotten van de walvissen bekijken we de vriendelijke gekleurde huizen van Provincetown. Dan wordt het tijd om naar Newport te vertrekken. Een forse rit van 200 kilometer door terrein dat nog het meest weg heeft van de Veluwe. Bij de Fall River ligt de grens tussen Rhode Island en Massachusetts.

Rhode Island is de kleinste maar ook de welvarendste staat van Amerika. Veel rijke families, zoals Vanderbilt, Eisenhower en Kennedy hebben of hadden hier hun buitenverblijf. Het zijn de zogenaamde ‘Mansions’, imposante neokoloniale gebouwen, vaak met balkons en zuilen, die de buitenplaatsen een koninklijke uitstraling verschaffen.

In Newport heerst een heerlijke sportieve sfeer. Er wordt jaarlijks een groot internationaal tennistoernooi gehouden en op het terrein is de prestigieuze hall of fame, waar tennislegendes worden geëerd.

En dan: de kreeft

Ook is Newport het Mekka van het Amerikaanse zeilen. Je ziet er de mooiste boten, zoals klassieke J-klassers en hypermoderne superjachten. We parkeren de camper op een groot verlaten parkeerterrein bij Fort Adams State Park en gaan voor de legendarische lobster naar The Clarke Cooke House.

En daar is ie dan, de megalekkere ‘kreeft van je leven’. Deze is gesauteerd in een saus van sherry en lente-ui. Prijs, $ 36,75. Mijn reisgenoten vonden het ook de moeite waard om er een trans-Atlantische reis en een tocht van 1000 kilometer in een camper voor te maken.

Ook een campertocht door Amerika maken?

Vanuit Amsterdam boek je al vanaf ongeveer €450 een rechtstreekse retourvlucht naar Boston Logan International Airport. De vliegtijd is ongeveer 8 uur.

Een camper kun je bij veel verschillende bedrijven in Nederland boeken. Wij betaalden $1000 per week voor de C25 vierpersoonscamper. Voor het rijden in deze camper heb je alleen rijbewijs B nodig.

Je krijgt de camper met volle brandstof, propaangas- en -watertank en lege vuiwatertank. Zo moet je de camper ook weer inleveren. Bijkomende kosten zijn brandstof, propaangas, huur losse kampeerstoelen, campingkosten en verzekering. De totale camperkosten voor een week bedroegen ongeveer 1500 euro.

Je mag met de camper op sommige plaatsen in stads- en dorpscentra niet staan. Meestal is dat aangegeven. Overnachten op een camping is prettig vanwege het kunnen gebruiken van alle stroomverbruikende apparaten, het bijvullen van de beperkte watervoorraad en het legen van de vuilwatertank.

Onze route.

Groot aanbod campers en caravans

Op zoek naar een eigen camper of caravan? Op onze website staat een groot en actueel aanbod nieuwe en gebruikte campers en caravans. Bekijk hier het aanbod. Nog meer interessante kampeergebieden bekijk je hier.